Γιατί η ιδέα να φροντίζουμε τους εαυτούς μας φαίνεται εγωιστική; Εν τούτοις, το να επενδύουμε στον εαυτό μας είναι μια από τις μεγαλύτερες επενδύσεις που μπορεί να κάνει κάποιος είτε σωματικά, είτε συναισθηματικά, είτε πνευματικά ή κοινωνικά. Είναι ενδιαφέρον ότι μία από τις οδηγίες που δίνονται στις πτήσεις των αεροπλάνων, είναι εμείς να φοράμε πρώτα τη μάσκα οξυγόνου κατά τη διάρκεια μιας έκτακτης ανάγκης πριν να την βάλουμε στο παιδί μας. Μπορεί να φαίνεται εγωιστικό αλλά είναι η πιο σοφή κίνηση. Aυτό είναι όταν η ασφάλεια ενός παιδιού είναι εγγυημένη επειδή είμαστε αρκετά δυνατοί για να φροντίσουμε αυτό το παιδί.
Τον Ιανουάριο του 2020, αποφάσισα ότι ήρθε η ώρα να φροντίσω πιο εντατικά την φυσική κατάσταση του σώματός μου αν πρόκειται να μεγαλώσω με χάρη! Τότε γνώρισα τον Νίκο Κορρέ. Ο Νίκος Κορρές δεν έγινε μόνο ο προπονητής μου αλλά το άτομο που με βοήθησε να επιτύχω αυτό που τότε φαινόταν αδύνατον – ο πρώτος μου Μαραθώνειος 5 χιλιομέτρων. Του ζήτησα να μοιραστεί μαζί μας κάποιες σκέψεις που με βοήθησαν με θάρρος να προχωρήσω και φυσικά με ενδυνάμωσαν. Ελπίζω να εμπνεύσει και εσάς.
Πόσο χρήσιμη είναι η άθληση στη zωή μας;
Για να καταλάβουμε τη χρησιμότητα της άθλησης θα πρέπει να ανατρέξουμε 200.000 χρόνια πριν όταν εμφανίστηκε το ανθρώπινο είδος στην αφρικανική ήπειρο.
Αν εξετάσουμε τις δραστηριότητες του είδους μας στα πρώτα χρόνια παρουσίας του στον πλανήτη θα διαπιστώσουμε ότι: Ήταν τροφοσυλλέκτης- κυνηγός, δηλαδή ήταν απαραίτητο για την σίτιση του να κυνηγά, να μαζεύει καρπούς και φρούτα. Έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να κρυφτεί, να τρέξει, να σκαρφαλώσει, για να μη γίνει το θήραμα σαρκοβόρων ζώων. Έπρεπε να διανύσει μεγάλες αποστάσεις για να βρει πιο εύκρατο κλίμα το οποίο θα βοηθούσε την επιβίωση του. Ανακεφαλαιώνοντας θα λέγαμε ότι το ανθρώπινο είδος εξελίχθηκε κάτω από το διαρκή άγχος του θανάτου και προσαρμόστηκε εξαιρετικά στο περιβάλλον γιατί το σώμα του εξελίχθηκε για να το βοηθήσει στην επιβίωση του.
Το σώμα όπως το βλέπουμε σήμερα είναι κατασκευασμένο μέσα στα χρόνια για να μπορεί να τρέχει, να σκαρφαλώνει, να κολυμπάει, να κυνηγά, επίσης έχει δημιουργηθεί ένα απίστευτης ακρίβειας νευρικό σύστημα (αυτόνομο ή φυτικό) το οποίο ανταποκρίνεται ακούσια σε καταστάσεις έντονου φόβου και ενεργοποιεί αυτόματα όλους τους μηχανισμούς εκείνους που θα μας οδηγήσουν σε μια γρήγορη φυγή ή μάχη.
Τα τελευταία 150 χρόνια με την εξέλιξη της τεχνολογίας ο άνθρωπος δεν ψάχνει την τροφή του, δε βιώνει έντονα απειλή θανάτου και η εστία τον προφυλάσσει από κλιματικές αλλαγές. Οι ώρες που το σώμα είναι αδρανοποιημένο μέσα στη μέρα αποτελεί το μεγαλύτερο ποσοστό. Όλα αυτά έχουν διευκολύνει απεριόριστα το είδος μας να ευημερήσει. Έχετε αναρωτηθεί όμως τι συμβαίνει με τον ανθρώπινο οργανισμό ο οποίος κατασκευάστηκε για άλλες συνθήκες;;;;
Από την αρχαιότητα τα αθλήματα αντικατοπτρίζουν την ανάγκη του ανθρώπινου οργανισμού να επιτελεί έστω και περιοδικά τις λειτουργίες για τις οποίες κατασκευάστηκε (τρέξιμο, άλμα, ακόντιο, πάλη, άρση βαρών κλπ). Άρα ο αθλητισμός μέχρι τις μέρες μας υπάρχει για να αναπληρώνει το κενό που έχει δημιουργήσει ο σύγχρονος τρόπος ζωής με τον Homo sapiens. Δεν τίθεται λοιπόν κανένα θέμα αν μπορώ να αθληθώ και σε οποιαδήποτε ηλικία γιατί κάθε αθλητική δραστηριότητα είναι στην πραγματικότητα μέσα στο γενετικό μας υλικό. Εδώ γεννάται το ερώτημα
“Είμαι εξήντα χρονών, με βάση τα παραπάνω μπορώ να βγω τώρα από το σπίτι μου και να διανύσω 50 χιλιόμετρα;” Η απάντηση είναι: Αν αυτά τα χιλιόμετρα τα έκανες από μικρή ηλικία σε εβδομαδιαία συχνότητα και αν δεν έχεις κάποια σοβαρή ασθένεια τότε ναι, μπορείς να τα κάνεις αμέσως τώρα. Αν όμως έχεις να αθληθείς χρόνια ή αν δεν έχεις αθληθεί ποτέ και έχεις αποφασίσει ότι θέλεις να βάλεις τον αθλητισμό στη ζωή σου τότε δυστυχώς δεν μπορείς μόνος. Οι μεταβολές που συμβαίνουν σε ένα αδρανή οργανισμό είναι μεγάλες και χρειάζονται προσοχή.
Από την ηλικία των σαράντα παρατηρείται απώλεια οστικής και μυικής μάζας, ο ρυθμός μεταβολισμού μειώνεται (άρα παίρνω κιλά με την ίδια ποσότητα φαγητού που έτρωγα παλιότερα) και όλες οι λειτουργίες αρχίζουν να φθίνουν. Μπορείτε να καταλάβετε το λόγο; υπέρ-απλουστεύοντας θα λέγαμε ότι ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται ότι κάποιες λειτουργίες δεν είναι τόσο χρήσιμες για να αντεπεξέλθει σε ένα τόσο άνετο περιβάλλον. Έτσι βγάζει εκτός λειτουργίας οτιδήποτε δεν θεωρεί άξιο ελέγχου.
Χρειάζεται λοιπόν η παρουσία ενός ειδικού ο οποίος αφού διαπιστώσει όλες τις μεταβολές που έχουν γίνει θα μπορέσει να δραστηριοποιήσει σταδιακά τον οργανισμό. Ο επαγγελματίας προπονητής θα μας βοηθήσει ξεκινώντας την άθληση στη μέση ηλικία να περιορίσουμε δραστικά την εξέλιξη πολλών φαινομένων όπως: μείωση οστικής και μυικής μάζας, τη διατήρηση υψηλού μεταβολικού ρυθμού, τη ρύθμιση και σταθεροποίηση ορμονικών μεταβολών, τη διαχείριση άγχους, τη σωστή λειτουργία της καρδιάς και των πνευμόνων, τη πρόληψη και θεραπεία πολλών μυο-σκελετικών αλλοιώσεων. Η άθληση δεν έχει ημερομηνία λήξης, αν υπήρχε κάτι τέτοιο τότε στην πρώτη δυσκολία το ανθρώπινο είδος θα είχε εξαφανιστεί.
Αυτό που χρειάζεται είναι να καταλάβουμε την αναγκαιότητα και να πάρουμε απόφαση ότι από σήμερα θα γίνει αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας.
Νίκος Κορρές – Φυσικοθεραπευτής, Personal trainer – www.bushinkan.gr
